KABİRLERİMİZ
"Ömür ağaç dalında savrulan bir yapraktır.Ne kadar genç olursan ol,sonun kara topraktır. " (N.Fazıl Kısakürek.)
Değerli Kardeşlerimiz ,
Kabirleri ziyaret etmek ve yanlarında Kur 'an okumak ve dua okumak sünnettir. Bu nedenle Peygamberimiz Hz.Muhammed (s.a.s ) Medine'de ki BAKİ Mezarlığına çıktığı zaman bu şekilde yapmıştır. Kabristanda Yasin-i Şerif okumak da sünnetle sabit olmuştur. Nitekim ;
** Her kim Kabristana girer de YASİN Suresi'ni okursa o gün Allah (c.c ) Kabirdekilerin azaplarını hafifletir ,okuyana oradakilerin sayısınca sevap verilir.**.( İbn-i Abidin )
Hadis-i Şerifi; bunun delilidir. YASİN Suresi'ni bilmeyen kimse ise, Kur-an-ı Kerim' den Fatiha, Ayete'l-Kürsi ve İhlas okur. Ve ** Ya RABBİ ; okuduğumun sevabını anneme, babama vs..ye ve Burada yatanlara ulaştır.** diye dua edilir
KEŞKELER HİÇ OLMASAYDI.
Ölüm bir gün mutlaka bize de gelecek,
Bu fani dünya o gün sona erecek.
Azrail kapını çaldığı en son gece,
İnan hiç kimse KEŞKE bile diyemeyecek.
Şöyle geçmiş olan zamana bir dalıp düşün,
Daha 365 gün önceki kaybolan sevdiklerin.
Dostların,arkadaşların,komşuların vardı,
Hepsi yanında,hepsi etrafında,hepsi karşındaydı.
Konuşuyordun, şakalaşıyordun, dertleşiyordun,
Zaman zaman da dedikodusunu yapıyordun.
Gün geldi onu sevdin, gün geldi onu yerdin
Bazen onu dost bildin,bazen de düşman ettin.
Kızdın,kızdırdın ama şimdi onu kaybettin,
İstermiydin kaybolan dostların, arkadaşların,
Annen, baban, eşin ve kardeşlerin,
Konu, komşun, köylün yanında olsun.
Biliyorum !isterdin tabii geri geleceğini bilsen,
Neleri vermezdin neleri, pek kıymetli kesenden.
Keşke derdin, çevremde, yanımda,
Köyümde, evimde olsun o kişiler,
Canımı verirdim, inan isteseler.
İşte gördün mü sonunda anladın !
Ah ! KEŞKE diyerek kafa salladın,
Keşke dememek için, üzmeyeceksin hiç kimseyi,
Düşündün mü hiç,geçen yılı ve Ahiret’e gideni.
Hatırladın mı! Onları ve üzdüklerini,
Yoksa şimdiye kadar görüşmediklerini.
Olsalardı şimdi yanında,Ahmet abi,
Fatma teyzen, Ayşe yengen birde diğerleri.
Daha uzağa gidersen eğer, halanı, nineni,
Hatırlarsın, Bulgaristan da kalmış büyük dedeni.
Varmıydı onlarla bir sorunun bir derdin !
Belki de vardı, sonsuz sevincin.
Şimdi dönüp gelseler kabirden yanına,
Verirmiydin canını, mutluluğunu ona.
Yine belki diyeceksin KEŞKE olsaydı yanımda,
Sağımda solumda.
Kıyamazdım onlara, ne istese verirdim doyunca.
Ama nafile yoklar işte,
Çağırsan da bağırsanda dönmezler artık geriye.
Şiir - Orhan Selvi - 22 Şubat 2009
Orhan Selvi
12 Şubat 2013